Konwencja dobrych zwyczajów w programowaniu
Dzisiaj kilka dobrych rad, jakich ostatnio się dowiedziałem na temat tworzenia wartościowego kodu. Oto te rady:
Najlepiej żeby:
Niezły hardcore co? Ale jak to zrobić? - słusznie zapyta ktoś.
Otóż co do IFa i FORa to po prostu z całej treści w środku trzeba zrobić metodke i nazwać tym co się robi w środku, żeby można było się domyśleć co ta metodka robi bez patrzenia w kod. Tutaj kluczowe jest właściwe nazwanie, bo wystarczy niedokładnie podać nazwę i można kogoś potem czytającego nasz kod (albo nas samych) wprowadzić w błąd. Dlatego ja jestem za tym, żeby czytać kod i tak i tak, bo sama nazwa może po prostu zmylić. Ale znam takich seniorów, którzy tylko polegają na nazwach i z tego co do tej pory spostrzegłem, są skuteczni w swojej pracy.
Co do klasy, to z tego co się dowiedziałem chodzi o to, żeby robiła tylko to, co potrzeba, a jeśli dalej wykracza poza limit, to trzeba tworzyć kolejną klasę, która będzie robiła coś innego. To mobilizuje, żeby tworzyć tylko jedną klasę do jednego zadania.
A co do ostatniej kropki, to to jest dla mnie najbardziej kontrowersyjne, bo jak to zrobić, żeby metoda miała tylko 5 linijek? Nie wiem chyba tworzyć kolejne metody jak się nie zmieści.
Jeszcze nie mam za bardzo pomysłu na to, ale planuję nadrobić te zaległości poprzez przeczytanie książki "Czysty kod", ale o tym w następnym wpisie.
To wszystko na dzisiaj. Ciekaw jestem Twojej opinii, możesz np. w komentarzu napisać co o tym sądzisz :)
Najlepiej żeby:
- Każdy if i for miał jedną linijkę.
- Każda klasa miała max 100 linijek.
- Każda metoda miała max 5 linijek.
Niezły hardcore co? Ale jak to zrobić? - słusznie zapyta ktoś.
Otóż co do IFa i FORa to po prostu z całej treści w środku trzeba zrobić metodke i nazwać tym co się robi w środku, żeby można było się domyśleć co ta metodka robi bez patrzenia w kod. Tutaj kluczowe jest właściwe nazwanie, bo wystarczy niedokładnie podać nazwę i można kogoś potem czytającego nasz kod (albo nas samych) wprowadzić w błąd. Dlatego ja jestem za tym, żeby czytać kod i tak i tak, bo sama nazwa może po prostu zmylić. Ale znam takich seniorów, którzy tylko polegają na nazwach i z tego co do tej pory spostrzegłem, są skuteczni w swojej pracy.
Co do klasy, to z tego co się dowiedziałem chodzi o to, żeby robiła tylko to, co potrzeba, a jeśli dalej wykracza poza limit, to trzeba tworzyć kolejną klasę, która będzie robiła coś innego. To mobilizuje, żeby tworzyć tylko jedną klasę do jednego zadania.
A co do ostatniej kropki, to to jest dla mnie najbardziej kontrowersyjne, bo jak to zrobić, żeby metoda miała tylko 5 linijek? Nie wiem chyba tworzyć kolejne metody jak się nie zmieści.
Jeszcze nie mam za bardzo pomysłu na to, ale planuję nadrobić te zaległości poprzez przeczytanie książki "Czysty kod", ale o tym w następnym wpisie.
To wszystko na dzisiaj. Ciekaw jestem Twojej opinii, możesz np. w komentarzu napisać co o tym sądzisz :)
Komentarze
Prześlij komentarz